Maska Dogonów Dege pochodząca z Mali.
Dogonowie zamieszkują w wioskach usytuowanych wzdłuż płaskowyżu Bandiagara w środkowej części Mali na terenach starożytnego ludu Telem. Mówią w około 120 dialektach, często się nie rozumiejąc. Według legendy uciekli w te skalne, niedostępne rejony przed rosnącymi wpływami islamu. Odizolowani zachowali dawne zwyczaje religijne (animiści), totemiczną symbolikę rzeźb oraz sposób pojmowania zjawisk tego świata. Dogonowie żyją w klanach, a te posiadają stowarzyszenia męskie i żeńskie, gdzie bardzo ważną, autorytarną rolę spełnia starszyzna. Każdy klan posiada swoje zwierzę totemiczne. Bóg Amma pojawia się jako główny stwórca życia na ziemi i wszystkich sił wszechświata. Jego zastępcą jest Lebe- mityczny wąż, bóg roślin i odrodzenia. Pierwszy Dogon to Nommo- biseksualny bóg wody. Nommo założył 8 pierwszych rodów Dogonów.
Sztuka zajmuje się mitami, które regulują życie ludzi. Bardzo charakterystyczne rzeźby służą im do kultu osobistego lub rodzinnego oraz w celu inicjacji, ochrony myśliwych i przywoływania deszczu oraz wielu wyjaśnień świata. Rzeźby dogonów często mają postać hemafrodyczną. Według wierzeń Dogonów bóg Amma zesłał na ziemię w arce pod postacią konia cztery pary bliźniąt dając tym początek ludzkości . Ten element wierzeń wykorzystuje się w ozdabianiu taboretów, stołów, drzwi oraz filarów w domach spotkań starszyzny. Symbolika masek oraz figur związana jest z mitologią Dogonów i bywa rozumiana tylko przez najwyższych rangą członków społeczności.
Istnieje blisko 80 różnych rodzajów masek, przy czym ta sama maska w różnych wioskach może oznaczać zupełnie co innego. Struktura dużej liczby masek opiera się na współgraniu pionowych i poziomych linii i kształtów. Inna duża grupa ma trójkątne, stożkowe kształty. Wszystkie maski mają duże geometryczne oczy i stylizowane rysy. Maski są często polichromowane, ale na wielu kolor został utracony ponieważ po ceremoniach były one pozostawione na ziemi i szybko uległy zniszczeniu z powodu termitów i innych warunków. Dogonowie kontynuują starożytną tradycję maskaradową, która upamiętnia pochodzenie śmierci. Według ich mitów, śmierć pojawiła się na świecie w wyniku wykroczeń człowieka pierwotnego przeciwko boskiemu porządkowi.
